ماش

ماش سرشار از فیبر، پروتئین و آنتی‌اکسیدان است و به سلامت قلب و عروق، بهبود گوارش، تنظیم قند خون و کنترل وزن کمک می‌کند. این حبوبات همچنین حاوی مواد مغذی ضروری مانند آهن، کلسیم و منیزیم هستند و به تقویت سیستم ایمنی و سلامت استخوان‌ها کمک می‌کنند. ماش به دلیل شاخص گلیسمی پایین، گزینه‌ی مناسبی برای افراد دیابتی است و مصرف آن به صورت جوانه زده، آنتی‌اکسیدان‌های بیشتری را فراهم می‌کند.

طبع ماش

طبیعت و مزاج ماش کمی سرد و خشک می باشد. ماش غنی از آنتی اکسیدان ها، ویتامین B1، ویتامین B2، ویتامین B3، ویتامین B5، ویتامین B6، فولات، منگنز، منیزیم، آهن، پتاسیم، مس، روی، سلنیوم، فیبر، پروتئین و اسید آمینه های ضروری مانند فنیل آلانین، لوسین، ایزولیزین، والین، لیزین و آرژنین می باشد.

ماش (به انگلیسی : Mung bean ) یکی از گیاهان بومی هندوستان است که امروزه در بیشتر کشور های جهان کشت می شود. در ایران ماش را پس از برداشت جو یا گندم می کارند و در فصل پاییز و هنگامی که دانه‌ های آن سفت و غلاف‌ های آن زرد یا سیاه شد، محصول آن را در چند نوبت برداشت می‌کنند.

ماش گیاهی علفی یک ساله با ریشه‌ های مستقیم است، ساقه‌ ها راست، ظریف، منشعب کرک دار، به رنگ سبز روشن هستند، گل آذین به شکل خوشه و گل‌ ها به رنگ لیمویی زرد دیده می شود. میوه ماش باریک و دراز و قهوه‌ای رنگ است و دانه‌ های آن، کوچک کروی به رنگ های خاکستری، قهوه‌ ای یا سبز هستند.

ماش را به صورت جوانه ماش پخته برای تهیه ماش پلو، آش ماش، سوپ ماش، شله ماش و سالاد ماش استفاده می کنند